Sudzin i Sudzinek mają kronikarza

Mieszkańcy wielu małych miejscowości mogą pozazdrościć tym z Sudzina i Sudzinka takiego kronikarza jak Łukasz Kopera. Historyk z Sudzina, doktorant w instytucie historii Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, właśnie wydał monografię o dziejach tych dwóch miejscowości. Pracę "Sudzin i Sudzinek. Studium z dziejów wsi" udało się opublikować dzięki pomocy mieszkańców, samorządowców i sponsorów. Promocja książki odbyła się 5 grudnia w Muzeum Regionalnym w Radomsku.

- Jestem w wykształcenia historykiem i mieszkańcem jednej z tych miejscowości, czułem się więc w obowiązku przygotowania monografii, która dla mnie stanie się pomnikiem trwalszym od spiżu, a dla mieszkańców bogactwem wiedzy o nich samych. Często dochodziły do mnie prośby o przekazanie jakichś materiałów, by czymś się podzielić. Nie sposób rozdawać zdjęć czy starych świadectw i dokumentów, trzeba było je więc zebrać. Dzięki sponsorom powstała książka - tłumaczy historię powstania publikacji jej autor.

Książka została przygotowana z myślą o przypadającej w 2014 roku okrągłej rocznicy 600-lecia wsi. Jak mówił autor podczas promocji, autorytetem i motorem do pracy nad tą książką był jego nauczyciel, prof. Andrzej Zakrzewski, również pochodzący z jednej z okolicznych wsi. To jego słowa cytował Łukasz Kopera: "Najbliższa okolica, gmina czy parafia, stanowią nie tylko teren życia i pracy, ale stają się także autentyczną historią, o której warto wiedzieć".

Istnieją już 600 lat

Sudzin i Sudzinek swymi początkami sięgają czasów średniowiecza, ich mieszkańcy to potomkowie słowiańskiego plemienia łęczycan, które na początku ubiegłego tysiąclecia ukształtowało się na ziemi łęczyckiej i sieradzkiej. Dzieje wsi związane są z przynależnością do parafii Maluszyn oraz dóbr Ostrowskich i Potockich z Maluszyna. Pierwsze wzmianki o wsiach powstałych nad brzegiem Pilicy odnotowano w 1414 roku.

Dziś mieszka tu około 100 osób. - Położenie wsi na lewym brzegu rzeki powoduje, że przepiękne zakątki cieszą się dziś rozwojem turystyki, szczególnie wodnej. Stąd mapka na końcu publikacji. W Sudzinie i Sudzinku warto się zatrzymać przy przystani czy w sklepie, który zawsze stanowi jakiś "obiekt pożądania" turystów - śmieje się autor monografii....

Czytaj dalej na następnej stronie...
Najważniejsza szkoła

Jak przyznaje autor, sama miejscowość pewnie nie byłaby znacząca na terenie powiatu czy gminy, gdyby nie funkcjonująca tam niegdyś szkoła ( zlikwidowana w 1975 roku) oraz jej absolwenci. Wprowadzenie szkolnictwa na tutejszym terenie należy przypisać maluszyńskiemu dworowi. Największe zasługi w otwarciu szkół miało małżeństwo Heleny i Aleksandra Ostrowskich, właścicieli Maluszyna. Jednym z absolwentów był Karol Ignacy Sękowski, naczelnik Radomska w latach 1980-1981.

Sękowski urodził się w Sudzinie. Związany z harcerstwem w 1968 roku został komendantem Hufca ZHP Radomsko, później jego kariera przebiegała w strukturach władz państwowych. Za swoją pracę został odznaczony był m. in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Sękowski to jednak nie jedyna znana osoba związana z opisywanymi przez Łukasza Koperę miejscowościami. Mniej lub bardziej znanym przedstawicielom Sudzina i Sudzinka autor poświęcił osobny rozdziała. Pisze m. in. o bohaterach I i II wojny światowej, Bolesławie Szymkiewiczu, Antonim Musiale, Józefie Grabowskim, Józefie Góreckim czy Bogdanie Stefańczyku.

Ludowe talenty

W swej książce autor zwraca uwagę na kulturę ludową tworzoną przez mieszkańców. - "We wsi swoistym twórcą kultury był każdy. Kobiety tkały ozdobne maty, chodniki i zapaski na krosnach; mężczyźni strugali grabie, pletli koszyki, szykowali furmanki i sanie" - pisze.

Szczególnie utalentowanym artystą był Wacław Kopera z Sudzinka. To dzięki jego obrazom, które można znaleźć w niejednym domu w Sudzinie i Sudzinku, współcześni mogą poznać zabudowę okolicznych gospodarstw i zwyczaje z minionych czasów. Wiele obrazów malarza zostało zamieszczonych w publikacji.

Autor tłumaczy, że książkę napisał dla mieszkańców tytułowych miejscowości i ludzi związanych z tym terenem np. pochodzeniem. Praca powstała też dzięki najstarszym mieszkańcom, którzy zechcieli podzielić się swoją wiedzą. - Ufam, że z czasem opracowanie to będzie uzupełniane o kolejne fakty i ciekawe historie lokalne, które dopiero czekają na odkrycie - czytamy w "Zakończeniu".