Łódzkie Spotkania Teatralne w Radomsku. "Szczelina" Teatru Chorea

Łódzkie Spotkania Teatralne ponownie w Radomsku. To już 40. edycja festiwalu teatralnego, który w tym roku odbywa się pod hasłem "Teatr ponad podziałami". 1 października o godz. 18.00 w MDK Radomsko wystąpi łódzki teatr tańca i ruchu - Teatr Chorea. Artyści - performerzy zaprezentują spektakl "Szczelina".

„SZCZELINA” to spektakl tworzony przez CHOREĘ na motywach utworu norweskiego dramaturga Arne Lygre pt. „Zanikam”, w tłumaczeniu Elżbiety Frątczak-Nowotny, z użyciem fragmentów poezji mistycznej Rumiego, a także osobistych tekstów aktorów.

To nie jest spektakl o uchodźcach, którzy nagle stracili dach nad głową i muszą ruszać w nieznane. To nie jest spektakl o tych, którzy nie wiedzą dokąd idą, wiedzą tylko skąd przyszli. To nie spektakl o ludziach, którzy tracą najbliższych, ale ciągle chcą żyć. To nie jest spektakl o tych, którzy idąc w nieznane i tracąc wszystko, wciąż mają nadzieję, że będą mogli zacząć swoje życie od nowa.

„SZCZELINA” to spektakl o Was - o nas, którzy mając dach nad głową i cokolwiek do zjedzenia, nie zdajemy sobie ciągle sprawy z tego, że w każdej chwili możemy to wszystko stracić i być wyrzuconymi w nieznane, bo ktoś nagle, bez zapowiedzi, zrzuci na nasz dom bombę, zatruje wodę albo odbierze prawo do przebywania w naszym mieście. To spektakl o naszych lękach i o szukaniu nadziei. O tym, że każdy z nas jest, był lub będzie uchodźcą, najczęściej nie z własnego wyboru.

Codziennie czytamy gazety, oglądamy wiadomości. Chwilami chciałoby się uciec na jakąś arkę Noego, albo przynajmniej do Nepalu. A właśnie dzięki pracy nad tym spektaklem czujemy się mniej bezradni wobec otaczającego nas świata (to strasznie naiwne, ale tak czuję). Może dlatego, że walka z własną bezradnością zaczyna się od mówienia o niej i nieodwracania głowy od tego co się dzieje. Szukamy szczeliny, przez którą wpadnie promień światła, a my przedostaniemy się na drugą stronę beznadziei.

Pięć kobiet i jeden mężczyzna próbują opowiedzieć słowami, ruchem i śpiewem, bardzo zwyczajne historie ludzi, którzy stracili wszystko, którzy nie mają już niczego prócz nadziei. Nadziei, która czasami zmienia się w instynkt przeżycia, a czasami w zgodę na jego utratę.

Chciałbym bardzo, abyśmy dzięki naszemu spektaklowi, mimo z dnia na dzień rosnącej agresji i strachu przed INNYMI, mogli dostrzec w nich ludzi. Ludzi takich jak my. Demony odejdą, może wtedy zacznie się rozmowa… - Tomasz Rodowicz (Łódź, luty 2016)

Na motywach dramatu „Zanikam” Arne Lygre, tłumaczenie: Elżbieta Frątczak-Nowotny.
W spektaklu wykorzystane są fragmenty utworów poetyckich Rumiego oraz osobiste teksty aktorów.

Reżyseria: Tomasz Rodowicz
Choreografia: Adrian Bartczak
Muzyka: Tomasz Krzyżanowski
Obsada: Janusz Adam Biedrzycki, Joanna Chmielecka, Majka Justyna / Sara Kozłowska, Dominika Krzyżanowska, Małgorzata Lipczyńska, Elina Toneva
Kostiumy: Anna Raczkowska
Scenografia: Tomasz Rodowicz
Światło: Tomasz Krukowski
Dźwięk: Marcin Dobijański
Zdjęcia: Copyright: www.harmonyart.eu, fot. Tomasz Jimmy Kowalski

Spektakl przeznaczony dla widzów od 13 roku życia.

40. Łódzkie Spotkania Teatralne. Teatr ponad podziałami.

Podczas tej edycji proponujemy odbiorcom udział w dyskursie na temat współczesnej rzeczywistości w dialogu, który może być antidotum na dzisiejsze poczucie zagrożenia. Ideą przewodnią jubileuszowych ŁST jest zaproszenie widzów do teatru, który w poruszający sposób podejmuje próbę nakreślenia wzoru budowania porozumienia, a także głębokich relacji między ludźmi i otaczających ich światem. ŁST od początku był festiwalem teatrów społecznie zaangażowanych, komentujących i nade wszystko zmieniających rzeczywistość. Tegoroczna edycja jest klamrą spinającą 40-letnia historię zjawiska, jakim są Łódzkie Spotkania Teatralne. Narodziły się onew ciężkich dla Polaków czasach społecznego oporu wobec komunizmu, by „walczyć i rozumieć”. Dziś ich misją jest „uczyć rozumieć”.

Posługując się środkami teatralnego wyrazu chcemy pokazać, w jaki sposób skutecznie prowadzić dialog między ludźmi innego pochodzenia, o innej kulturze, tradycji czy religii.

W 40., jubileuszowej edycji ŁST chcemy pokazać teatr, jako narzędzie dialogu międzykulturowego. Naszym nadrzędnym celem jest pokazanie widzom, że teatr, który prezentujemy tworzy schemat komunikacji międzyludzkiej, który z łatwością możemy przenieść do codziennego życia.

Strach współcześnie urasta do rangi newralgicznego problemu, osiągając wymiar globalny. Dziś z niepokojem obserwujemy konflikty na Bliskim Wschodzie, które generują kolejne fale uchodźców w Europie. Uchodźców, którzy odruchowo kojarzą się z zagrożeniem radykalizmem i fundamentalizmem. Z nasilonymi procesami migracyjnymi wiążą się ogromne obawy Europejczyków wobec przedstawicieli społeczności islamskich. Ich „inność” wzmaga niechętne i zarazem pełne obaw nastawienie wobec obecności muzułmanów na całym świecie. Zamknięci w naszym irracjonalnym strachu, nie dostrzegamy, że tych „innych” sprowadza do nas wojna, głód, dramat w ich własnej ojczyźnie. Umiejętność i wola dobrej koegzystencji ludności lokalnej i imigrantów zależna jest także od nas samych. Powinniśmy mieć świadomość, że różnorodność kulturowa jest miejscem wielu napięć i trudności politycznych, obyczajowych i kulturowych. Dlatego celem dialogu wielu kultur nie jest unifikacja, ale rozumienie i wspieranie odrębności oraz jednoczesne tworzenie przestrzeni, w której mogą one wspólnie egzystować.
Tą edycją ŁST – „Teatr ponad podziałami”, podejmiemy dyskusję o najbardziej niepokojącym problemie współczesnego świata, którym jest lęk przed utratą wolnościi tożsamości. Lęk przed „obcym”, który pozbawi nas domu, pracy, kultury, języka i religii, rodzi gniew i agresję, sprawia, że w wielu państwach Europy i świata, odradzają się nacjonalizmy. Bojąc się, zapominamy, że „obcy” jest takim samym człowiekiem jak my, ma takie same potrzeby i pragnienia. Tak jak my cierpi, kocha, cieszy się i tęskni do tych samych rzeczy. Wychodząc naprzeciw tym lękom, chcemy żeby jubileuszowe, 40. ŁST niosły przesłanie ponadkulturowego dialogu. „Teatr ponad podziałami” to asumpt do wzajemnej otwartości, zrozumienia i społecznej rozmowy o tym, co łączy ludzi niezależnie od pochodzenia, miejsca zamieszkania i tradycji, w jakiej zostali wychowani. Posługując się językiem teatru chcemy pokazać, porozumienie i dialog są możliwe, ze możliwa jest komunikacja ponad wszelkimi podziałami. Spektakle, które chcemy zaproponować będą wyznaczać nowy trend teatralnej komunikacji opartej na: dialogu międzykulturowym, przełamywaniu międzykulturowych stereotypów, zrozumieniu kultury i wzorców kulturowych innych grup etnicznych i społecznych. Chcemy wypracować model komunikacji wolnej od uprzedzeń
i dyskryminacji oraz stworzyć pomost kulturowy pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością.

Wstęp za wejściówkami