Jubileusz 20-lecia zespołu "Extasa" w MDK w Radomsku [ZDJĘCIA]

- 30 maja 1994 roku na deskach domu kultury broniłam swój warsztat dyplomowy. Potem przyszłam do ówczesnej dyrektor Marii Juszczyk, aby udowodnić, że warto mnie przyjąć. Tak powstał zespół Extasa. Pierwsze zajęcia odbyły się 14 września, Wdzie mija dokładnie 20 lat od tego momentu - opowiada twórczyni i instruktorka zespołu, Aneta Bus, która razem z młodymi tancerkami obchodzi jubileusz Zespołu Tańca Nowoczesnego „Extasa”.

Pierwszy skład był bardzo skromny, podobnie jak choreografie. Dziewczęta występowały w dresach albo getrach i koszulkach, układom daleko było do dzisiejszego show dance.
- Najpierw skupiałyśmy się na disco. Dopiero, gdy zaczęłyśmy jeździć na turnieje, zobaczyłyśmy, że jest coś więcej i próbowałyśmy kombinować, choć wciąż do szybkiej muzyki. Dopiero po paru latach, gdy sama zdobyłam większe doświadczenie w budowaniu choreografii, sama zaczęłam robić pokazy show dance. Wszystko powoli, małymi kroczkami - wspomina instruktorka.

W pierwszych latach działalności w grupie tańczyło nawet dwóch chłopców. - Było takich dwóch rodzynków, Mariusz i Jarek. Dobrze im szło, tańczyli 2-3 lata, ale chyba piłka okazała się lepszą alternatywą - śmieje się opiekunka zespołu.

Dziś od około 5 lat Extasa należy do polskiej czołówki zespołów tańczących na turniejach w kategorii show dance. Jak tłumaczy Aneta Bus, postawiła na ten styl, bo i ona i dziewczęta dobrze się w nim czują. To styl, w którym można pokazać wszystko, swoje emocje, swoje uczucia i marzenia. Choreografie z roku na rok są coraz bardziej dojrzałe ale i odważne, pojawiają się bowiem niebezpieczne podnoszenia i wyrzuty.
- Nie ma słów, które mogłyby wyrazić, co czuje instruktor, który widzi tak ogromne postępy swojej grupy. Między tymi występami w dresach, a na przykład wspaniałą "Alicją w krainie czarów" istnieje ogromna przepaść - mówi instruktorka.

W ciągu ostatnich lat zespół mógł skorzystać z pomocy i rad profesjonalistów, którzy do Radomska przyjeżdżali, by prowadzić warsztaty. Pod ich okiem tancerki doskonaliły sztukę tańca współczesnego i jazzowego, uczyły się budować choreografie. - Bardzo się cieszę, że mamy szkolenia, wyjazdy, bo sama w pewnym momencie mogłabym popaść w rutynę, a to pozwala na rozwój - mówi pani Aneta.

Czytaj dalej na następnej stronie...
Dziewczęta z Extasy zgodnie przyznają, że kochają taniec i nawet jeśli nie wiążą z nim swej przyszłości, chciałyby żeby pozostał w ich życiu. - Taniec daje mi dużo przyjemności i satysfakcji, mogę wyładować emocje i oderwać się od rzeczywistości. Najfajniejsze są sukcesy, które dają nam poczucie, że to co robimy, robimy dobrze - mówi Kinga Kosmala, 18-latka, która w zespole jest weteranką, tańczy już 11 lat.

- Zawsze lubiłam się ruszać, a tę energie można wykorzystać w tańcu. Kocham to. Nigdy nie zamieniłabym czasu spędzonego na sali na jakieś inne zajęcie - zapewnia Zuzia Olszewska, która w Extasie jest od roku.
- Mamy dużo występów, pokazów, jeździmy na turnieje. Fajnie jest usłyszeć te wszystkie komplementy - dodaje 15-letnia Gosia Malingiewicz.

Żeby wygrywać nagrody, trzeba jednak na nie zapracować, a bywa ciężko. - Są siniaki, zadrapania, rany, ale trzeba się poświęcić - wspomina Kinga.
- Zajęcia mamy dwa razy w tygodniu, po 2,5 godziny, ale w domu też staram się ćwiczyć, rozciągać się - dodaje Gosia.
- Nawet, gdy odrabiam lekcje, to się rozciągam - przyznaje 16-letnia Olga Nowak, która tańczy od 5 lat.

Gdy układ jest gotowy, tancerki najpierw muszą go zapamiętać, później dopracowywane są elementy techniczne. - Widz, który siedzi na widowni, nie wyobraża sobie, jaka to ciężka praca - mówią.

Za największy sukces zespołu instruktorka uznaje Grand Prix XVII Otwartego Turnieju Tańca Dyskotekowego i Hip-Hop Radomsko 2013. - Wszystkim się wydaje, że jak ktoś jest organizatorem turnieju, to nagrodę ma w kieszeni. Nieprawda, my w naszym mieście czekałyśmy na nią siedem lat. A kropką nad "i" był Złoty Piotrek na konkursie zorganizowanym przez Klub Kultury Jaskółczyn w Piotrkowie.

Ale zespół to nie tylko ciężka praca, ale i wspólne radości i smutki, przyjaźnie i naprawdę rodzinna atmosfera. - Dziewczyny przychodzą do mnie jak mają 7 lat, tańczą przez 10-11 lat. Na moich oczach dorastają, z małych dziewczynek robią się dorosłe kobiety. Myślałam, że uodporniłam się na kolejne odejścia, ale nie… Dla mnie za każdym razem to jest jakaś katastrofa. Zbieram te dziewczynki jak perły wyrzucone przez morze i gdy jedna perła z kolii znika, to zawsze ogromna strata -przyznaje pani Aneta.

Instruktorka nieraz musi być też dobrym psychologiem, bo tancerki czasem nie przychodzą z problemami do mamy czy taty, tylko do niej. - Cieszę się, że darzą mnie tak ogromnym zaufaniem i ja im ufam - mówi.

Dziewczęta na 20. urodziny zespołu życzą sobie kolejnych lat pracy z takimi sukcesami jak do tej pory. - Żeby zespół się rozwijał, nie stał w miejscu, tylko gnał do przodu, bez względu na to, wygrywa, czy przegrywa. Żebyśmy umiały dostrzegać błędy, naprawiać je i dążyć do perfekcji - mówi Karolina Kurzelewska, w zespole od 10 lat.