Mieczysław Pawłowski: Miasto wypiękniało, jest bardziej kolorowo ale... ulice nadal dziurawe

Nasz rozmówca: Mieczysław Pawłowski. Pierwszy prezydent Radomska po roku 1989. Z wykształcenia jest inżynierem budownictwa. W 1990 r. uzyskał mandat radnego miejskiego Radomska z ramienia Komitetu Obywatelskiego i został wybrany na prezydenta miasta Radomsko. Był działaczem Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Z ramienia Unii Demokratycznej ubiegał się (bezskutecznie) o mandat senatorski w wyborach w 1993 r. W wyborach w 1994 r. uzyskał ponownie miejsce w radzie miejskiej z ramienia Koalicji dla Radomska, jednak jego klub przeszedł do opozycji.

Hity i kity 25 lat demokracji w Radomsku. Czekamy na Wasze propozycje

Był Pan pierwszym prezydentem Radomska w demokratycznej Polsce. Obawiał się Pan odpowiedzialności za miasto?
- Demokracja, szczególnie w tej pierwszej kadencji, była pełna optymizmu. Wiary w to, że uda się zrobić jak najwięcej dla radomszczan. Że to my możemy decydować o tym, co jest im potrzebne, możemy odpowiadać na ich oczekiwania i prośby. Nasze prace były skierowane na działanie. Tak, by najlepiej służyć miastu. Wtedy w samorządzie absolutnie nie było polityki.

A jakie były pierwsze decyzje ,,wolnej" rady?
- Jednym z pierwszych postanowień było wykonanie wodociągu w dzielnicy Bartodzieje oraz realizacja wodociągu i kanalizacji w innych częściach miasta. Wznowiliśmy także budowę oczyszczalni ścieków, co według mnie było decyzją bardzo ważną dla miasta. Za pierwszej kadencji do Radomska przybyli także zagraniczni inwestorzy. Pojawiła się firma produkująca puszki oraz firma PET.

Jakie inwestycje, działania i zmiany zachodzące w Radomsku uważa Pan za sukcesy tego dwudziestopięciolecia?
- Uważam , że Radomska ma w miarę duży budżet. Przypomnę, kiedy my zaczynaliśmy to budżet oscylował około 18 milionów złotych, teraz to jest 150 milionów. Widzę też, że miasto się zmienia. Sukces, ten największy to według mnie budowa strefy i sprowadzenie na nią inwestorów. Nasza podstrefa zatrudnia setki osób, nie tylko z naszego powiatu. Każda inwestycja, która daje ludziom pracę jest dla mnie sukcesem.

Ważnym przedsięwzięciem jest też rozpoczęcie budowy obwodnicy miasta. No i oczywiście - budowa szpitala. Choć trwało to długie lata to w końcu mamy nowoczesną placówkę. Jedną z najlepiej wyposażonych w Polsce, a może i w kraju. Pacjenci mają świetne warunki. Zmiany widać także w dziedzinie kultury. Miejski Dom Kultury wypiękniał. Pojawiła się na nim Scena Jaracza, jest cyfrowe kino. Na seansach można zobaczyć najnowsze produkcje, i to zaraz po premierach a nie z kilkumiesięcznym opóźnieniem. W domu kultury działają różne sekcje. Radomszczanie mogą się w nim świetnie realizować, bo każdy może poszukać tam czegoś dla siebie, rozwijać swoje pasje.

Są sukcesy, można się czymś pochwalić.Ale radomszczanie nadal narzekają, na miasto, na pracę...
- Mój syn mieszka za granica, przyjeżdża rzadko. Ale za każdym razem jak jest u nas mówi, że Radomsko się zmienia i to bardzo. Na lepsze. Są nowe zakłady pracy. Ale on oprócz tego zauważa takie proste sprawy jak to, że miasto po prostu pięknieje. Wystarczy przejść obok domków jednorodzinnych, ich ogródki są zadbane, są równe trawniki, zrobione kolorowe elewacje. To wygląda dobrze. Dawniej były szare, brudne bloki. Dziś miasto stara się by je malować i aby były przyjazne.

A co jest takiego, nad czym jeszcze trzeba pracować. Co się nie udało, jest "kitem"?
- Drogi i chodniki - to przede wszystkim. Są w strasznym stanie. W tym przypadku widzę brak współpracy miasta i powiatu. Miasto mało pieniędzy pozyskuje z funduszy europejskich. Powinno ich być więcej. Ubolewam nad tym, że młodzież z Radomska nie ma dla siebie jakiegoś miejsca, takiego stworzonego wraz z urzędem miasta. Takiego, który odpowiadałby oczekiwaniom.