Tulipanowiec amerykański zakwitł w Radomsku

Z pozoru drzewo jak każde inne. Ale gdy się lepiej przyjrzeć, dostrzega się oryginalny kształt liści. Jednak to nie z tego znany jest tulipanowiec amerykański. Jego charakterystyczną cechą są owoce w kształcie kwiatostanu tulipana. Stąd też nazwa drzewa. Jednak jak się okazuje, na owoce czasami trzeba sporo czekać, a kwitnący tulipanowiec to rzecz dość niezwykła. O tym przekonało się małżeństwo z Radomska. Bo na zakwitnięcie całego drzewa czekali aż 15 lat.

- Jestem bardzo szczęśliwy, bo w tamtym roku było tylko z pięć kwiatów. Teraz jest całe drzewo - mówi Emil Dąbal, właściciel rośliny. - Sadzonkę było bardzo trudno dostać, ale uparłem się, że muszę u siebie na podwórku mieć to drzewo, bo tam, gdzie kiedyś mieszkałem, było takie drzewo i bardzo mi się podobało - opowiada. - W końcu udało się sadzonki tulipanowca sprowadzić do jednego ze sklepów ogrodniczych. Zasadziłem za domem i rósł, aż w końcu dał owoce - opowiada pan Emil. - Nie stosujemy żadnej specjalnej pielęgnacji - dodaje jego żona. Mąż używa jedynie nawóz z pokrzywą.

- Mamy ogród przy domu, sadzimy w nim różne kwiaty, pięknie rosną róże, lepiej było to wszystko widać wiosną, w maju jak kwitło - opowiada pan Emil.

Przy ogrodzeniu domu państwa Dąbal zasadzone są również iglaki, które mają tłumić gwar z sąsiadującego przedszkola. - Te iglaki także kupiliśmy kilkanaście lat temu, niemal każdy jest innego rodzaju, jedne na końcach mają szare kuleczki, ja zawsze je zimą ścinam, maluję te końcówki na srebrno i zanoszę na cmentarz. Bardzo ładnie wygląda to w wieńcu - mówi pan Emil.

Państwo Dąbalowie nie mają już osiemnastu lat, praca w ogrodzie czasami sprawia im trudności, ale to lubią.

- Dzieci wiedzą, że ogródek jest naszą pasją, syn mieszka w Szwecji, stamtąd także przywiózł mi ciekawy okaz krzewu, i u nas dobrze rośnie - mówi właściciel.

Jednak mieszkańcy Radomska najbardziej dumni są z tulipanowca.

Według specjalistów drzewo to dorasta do imponujących rozmiarów. Osiąga nawet do 60 metrów wysokości, w Polsce niestety tylko około 25-35 m. Gałęzie są dość kruche. Pień drzewa jest gruby i prosty, prawie zawsze pojedynczy. Średnica pnia sięga 3 metrów. Konary grube i niezbyt długie, w dolnej części korony często prawie poziome, wyżej ukośnie wzniesione. Kora jest szara lub brunatna, lekko spękana. Surowa i zielona była niegdyś uważana za afrodyzjak, żuto ją jak gumę do żucia. Liście mają długość 10-15 cm i szerokość 12-20 cm, są wykształcone w sposób wykluczający pomyłkę z innym gatunkiem, w zarysie czworokątne i podzielone na cztery nierównej wielkości klapy, których wzdłużne brzegi przebiegają prawie równolegle do siebie. Liść jest z przodu jakby ucięty albo lekko wycięty. Jego górna powierzchnia jest błyszcząca, żywo zielona, a dolna nieco jaśniejsza i z lekka pokryta woskiem. Jesienią liście przebarwiają się na złoto żółto. Ogonki liściowe od 10 do 12 cm długości. Zaletą liści jest ich piękny kolor jesienią. Liście jesienią długo utrzymują się na drzewie. Opadając, tworzą kolorowy dywan, który tworzy „pierzynkę” na okres zimy dla roślin rosnących w jego cieniu. Na wiosnę liście rozkładają się, tworząc próchnice.

Tulipanowiec jest ważnym miododajnym drzewem. Miód jest ciemnoczerwony.