Wybitni mieszkańcy Radomska, którzy odeszli. Wspominamy ich w dniu Wszystkich Świętych

Tadeusz Różewicz

ur. 9 listopada 1921 roku w Radomsku, zm. 24 kwietnia 2014 r. we Wrocławiu; poeta, dramatopisarz, prozaik. Jeden z najwybitniejszych pisarzy współczesnych. Pierwsze wiersze publikował w prasie młodzieżowej. W 1942 roku ukończył tajny kurs szkoły podchorążych; w latach 1943-1944 żołnierz Armii Krajowej ps. Satyr. Jako „Satyr” wydał debiutancki tom „Echa leśne”, współpracował z prasą konspiracyjną; w lipcu 1945 roku zdał egzamin dojrzałości w Częstochowie; podjął studia na Wydziale Histori Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1947 roku ukazał się tom wierszy „Niepokój” uznawany za rzeczywisty debiut Różewicza. W 1949 roku zamieszkał w Gliwicach, gdzie powstały kolejne tomy, jednakże z uwagi na sytuację polityczną w kraju pojawiły się odmowy publikacji jego twórczości w czasopismach literackich. W 1960 zadebiutował „Kartoteką” jako dramaturg. W ciągu następnych lat napisał większość swoich utworów teatralnych. W 1968 roku wyprowadził się do Wrocławia, gdzie na stałe związał się z wrocławskim miesięcznikiem „Odra”. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich; tłumaczony na ponad 20 języków. W połowie lat 70 i 80 był poważnym kandydatem do literackiej Nagrody Nobla. Wielokrotnie przyznawano mu tytuł doktora honoris causa (Uniwersytety: we Wrocławiu, Warszawie, Gdańsku, Opolu, Jagielloński w Krakowie), nagradzano różnymi wyróżnieniami: Europejską Nagrodą Literacką w Strasburgu (2008), Nagrodą Literacką im. Władysława Reymonta za twórczość całego życia (1999), Nagrodą Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego (1997), Nagrodą Wielkiej Fundacji Kultury (2000), Nagrodą „Złotego Berła” (2006). Odznaczony: Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (11.XI 1996 r.), Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (22.03.2003 r.) i innymi