Straż pożarna w Radomsku wczoraj i dziś. Tak kiedyś wyglądali strażacy, ich wozy i sprzęt
Straż Ogniowa w Radomsku rozpoczęła działalność w drugiej połowie XIX wieku, przez wiele lat zmieniło się bardzo dużo... Drewniane beczki na wodę zostały zastąpione nowoczesnymi wozami strażackimi, ubrania i sprzęt strażaków oraz organizacja jednostek pozwalają o wiele lepiej zadbać o bezpieczeństwo mieszkańców miasta i powiatu...
Jak przez dziesięciolecia zmieniała się straż pożarna w Radomsku? Zobaczcie na archiwalnych zdjęciach ze szkoleń, zawodów strażackich, akcji gaśniczych, konkursów i uroczystości, ale także codziennego życia strażaków, również ochotników z jednostek OSP z powiatu radomszczańskiego. Za udostępnienie fotografii dziękujemy strażakom z Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Radomsku.
Straż pożarna w Radomsku wczoraj i dziś:
Historia Straży Pożarnej w Radomsku
Ochrona przeciwpożarowa w m. Radomsku na przestrzeni XIV - XIX wieku
Radomsko jako osada prawa miejskie otrzymało w 1266 r. Było miastem o wąskich, gęsto zabudowanych drewnianymi domami ulicach. Z tej m.in. przyczyny często padało pastwą płomieni. Jak podaje Rocznik Miechowski z 1379 r. w tym to właśnie roku spłonęło całe miasto wraz z kościołem parafialnym. W 1624 r. Lisowczycy powracający z wojny 30-letniej rzucili płonące żagwie na zabudowania przy ul. Krakowskiej powodując pożar, który nie tylko ogarnął ul. Krakowską, lecz także zabudowania wokół Rynku, Kościół i budynek Magistratu. Następny pożar miał miejsce w 1742 r. na temat którego brak dokładniejszych informacji. W owym czasie likwidacją pożarów zajmował się Magistrat i Cechy rzemieślnicze posiadające do tego celu bardzo prymitywne środki i sprzęt.
W tej sytuacji zorganizowanie Straży Ogniowej stało się jedną z pilniejszych potrzeb miasta. W 1881 r. w chwili rozpoczęcia działalności Straży Ogniowej stan ochrony przeciwpożarowej miasta był już nieco lepszy. Straż w początkowym okresie dysponowała bardzo skromnym sprzętem, który otrzymała od ówczesnego Magistratu Miasta. Składały się nań: 3 sikawki z przyborami, 16 beczek drewnianych dwukołowych na wodę, 1 beczka drewniana 4-kołowa do sikawki, 15 drabin, 21 bosaków, 1 pompa ssąco-tłocząca na dwóch kołach z rękawami gumowymi, 90 stóp węży parcianych, 30 stóp węży gumowych, 5 mosiężnych "muter" do łączenia węży, 20 pasów z toporami, 42 liny, 20 wiader, 2 przyrządy do ratowania ludzi tzw. windy, ponad 100 bluz, 50 kasków mosiężnych oraz 100 czapek skórzanych.
Powstanie i działalność Ochotniczej Straży Pożarnej w Radomsku
Ochotnicza Straż Ogniowa w Radomsku założona została w 1881 r. z inicjatywy grona ludzi dobrej woli, wielkich społeczników, którzy utworzyli Komitet Organizacyjny w składzie:
- Dr Julian Kulski - lekarz,
- Kazimierz Soczołowski - mgr farmacji,
- Feliks Fabiani - założyciel i właściciel 1-ej męskiej szkoły w Radomsku,
- M. Dobrzański - zawiadowca rządowego magazynu rolnego,
- Dawid B. Forster - przedsiębiorca robót kolejowych,
- Antoni Jamroziński - sędzia,
Oni też, a głównie Dr Kulski i Jamroziński zdołali wyjednać od Gubernatora Piotrkowa Tryb. Kochonowa zezwolenie na zorganizowanie w Radomsku Ochotniczej Straży Ogniowej. Wówczas odbyło się zebranie Komitetu Organizacyjnego z burmistrzem Radomska Rybe i Naczelnikiem Straży Ziemskiej, jednocześnie naczelnikiem policji por. Krotkowem, na którym to zebraniu spisano Akt Otwarcia Straży Ogniowej Ochotniczej w Radomsku, datowany 23 października 1881 r. a rozpoczynający się od słów "Bogu na chwałę, ludziom na pożytek". Akt spisany i podpisany został na podstawie ustawy zatwierdzonej przez ówczesnego Warszawskiego Jenerała - Gubernatora.
W 1884 r. dzięki temu, że Kasa Miejska zasiliła fundusz Straży, zwiększono ilość narzędzi ogniowych. Zakupiono m.in. wóz rekwizytowy i dużą beczkę o poj. 1000 l służącą do zasilania sikawek. W 1885 r. straż posiadała już budynek murowany z salą gimnastyczną oraz wieżę drewnianą /wspinalnię/ i plac oparkaniony.
W 1918 r. na wniosek inż. Stefana Kosteckiego, ówczesnego burmistrza miasta Radomska, Rada Miejska zamówiła a następnie wręczyła Straży Sztandar, na którym widniał napis : "Municypalność miasta Radomska swej Straży Ogniowej Ochotniczej". Sztandar ten przez wiele lat wykorzystywany był podczas wszelkich uroczystości narodowych, państwowych i wewnętrznych straży.
W 1909 r. podczas zorganizowanej w Częstochowie wystawy przemysłowo - rolnej odbył się również pokaz sprawności straży ogniowej w obchodzeniu się narzędziami przeciwpożarowymi. Ochotnicza Straż Ogniowa z Radomska zdobyła I nagrodę. Był to duży sukces, ale szczytową formę swego bojowego przygotowania Straż wykazała w 1929 r. na ogólnokrajowych zawodach w Poznaniu, w czasie odbywającego się jednocześnie Zjazdu Wszechsłowiańskiego Związku Straży Pożarnych - gdzie zdobyła 1-szą nagrodę i tytuł Mistrza Polski.
W czasie okupacji, tak pod względem organizacyjnym, jak i przede wszystkim moralno - patriotycznym Straż znalazła się w bardzo krytycznych warunkach. Niemcy zmobilizowali ją głównie dla swoich potrzeb. Oni też mianowali komendantów. Obok ochotniczych 3-ch plutonów, których komendantem był dh Antoni Kierzkowski działało także płatne pogotowie. Dowódcą jego był dh Knop Stefan, natomiast zastępcą dh Starostecki Marian. Pogotowie miało swój posterunek obserwacyjno - alarmowy na gmachu Żylińskiego, gdzie czuwał i pełnił specjalny posterunek strażacki.
W 1941 r. - Niemcy w drodze przymusu powołali spośród kupców, rzemieślników i pozostałych mieszkańców m. Radomska grupę ponad 100-tu ludzi. Wyposażyli w wiadra, łopaty i uczynili z nich przymusową straż, którą skoszarowali w ówczesnej wikariatce. Była ona często używana do gaszenia pożarów w mieście i na przyległym terenie. W czasie tych akcji straż pracowała najczęściej w tempie "żółwim" celowo opóźniając działania ratownicze.
Tuż po wypędzeniu okupanta hitlerowskiego z Radomska, tj. po 16 stycznia 1945 r. grupa strażaków wśród których wymienić należy druhów: Karczewski Marian, Kulik Wacław, Szczygłowski Piotr i inni organizowała działalność Ochotniczej Straży Pożarnej w nowej rzeczywistości. Strażackie Pogotowie (płatne) istniało jeszcze około roku. Śmiało można powiedzieć, że OSP była jedną z pierwszych organizacji zdolną do podjęcia samodzielnego i zorganizowanego działania.
Powstanie Zawodowej Straży Pożarnej
W lutym 1950 r. przy Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Radomsku zorganizowana została Powiatowa Komenda Straży Pożarnych. Siedzibą PKSP był początkowo budynek Urzędu Miejskiego przy ul. Kościuszki a następnie od 1952 r. pomieszczenia budynku MRN - Ratusz Miejski.
Obsadę osobową Komendy stanowiło 4 pracowników łącznie z Komendantem Powiatowym Straży Pożarnych, które to stanowisko zajmował ppor. Józef Knapik.
Jednostką interwencyjną do prowadzenia działalności ratowniczo-gaśniczej na terenie powiatu było Pogotowie Zawodowe przy OSP w Radomsku, którego obsadę osobową na początku stanowiło 2-ch kierowców i 1 strażak na każdej zmianie, przy systemie służby 24/24. Pozostałą nieetatową obsadę osobową trzech samochodów gaśniczych stanowili członkowie czynni OSP.
Zasięg terytorialny Komendy obejmował powiat radomszczański - jeden z największych wówczas obszarowo w Polsce. Powierzchnia jego wynosiła 1 664 km2 a liczba mieszkańców 123 517 . Powierzchnia miasta Radomska wynosiła w tym 19,4 km2, gdzie zamieszkiwało 18 460 mieszkańców.
W tych warunkach rozpoczynała pracę Powiatowa Komenda Straży Pożarnych mająca za zadanie koordynowanie sprawy związanych z całokształtem zabezpieczenia p.pożarowego i ochrony p.pożarowej na terenie powiatu radomszczańskiego.
Komendantami powiatowymi byli porucznik poż. Józef Knapik (1950-1961) , kapitan poż. Aleksander Jaczewski (1962-1980), a od 1981-1991r. stanowisko Komendanta Rejonowej Straży Pożarnych pełnił ppłk. poż. Józef Świstak.
Państwowa Straż Pożarna
W 1991r. - 24 sierpnia powołano Państwową Straż Pożarną jako nowoczesną - zawodową, umundurowaną i wyposażoną w specjalistyczny sprzęt ratowniczy - formację przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Obowiązki Komendanta Rejonowego Państwowej Straży Pożarnej pełnił w latach 1992-1997 bryg. Zdzisław Cieciura. Od 1998r. na Komendanta Rejonowego PSP zastaje powołany bryg. Jan Komorowski.
Z dniem 1 stycznia 1999 r. po wprowadzeniu reformy administracji publicznej kraju PSP rozpoczęło działania w nowym układzie organizacyjnym. Została powołana do życia Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Radomsku, a jej Komendantem został bryg. Jan Komorowski.
Decyzją Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi na Komendanta Powiatowego został powołany z dniem 02.06.2004 bryg. mgr inż. Zbigniew Jędzrzejczyk.
W dniu 2 lipca 2007r. w strażnicy Powiatowej Straży Pożarnej w Radomsku odbyła się podwójna uroczystość: pożegnania starego i powitania nowego komendanta; st. bryg. Zbigniew Jędrzejczyk po 30 latach służby odszedł na emeryturę a jego obowiązki z rąk Komendanta Wojewódzkiego st. bryg. Andrzeja Witkowskiego przejął - mł. bryg. Marek Jankowski.
W związku z powołaniem Komendanta Powiatowego PSP w Radomsku - st. bryg. mgr inż. Marka Jankowskiego na stanowisko Zastępcy Łódzkiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Łodzi, z dniem 1 stycznia 2018 roku Łódzki Komendant Wojewódzki w Łodzi powierzył pełnienie obowiązków na stanowisku Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Radomsku mł. bryg. mgr inż. Andrzejowi Kunie - Zastępcy Komendanta Powiatowego PSP w Radomsku
W dniu 1 marca 2018 roku odbyło się wręczenie aktu powołania mł. bryg. Mariuszowi Wojcieszko na stanowisko Komendanta Powiatowego PSP w Radomsku. Wręczenia aktu dokonał Łódzki Komendant Wojewódzki PSP w Łodzi st. bryg. Jarosław Wlazłowski. (źródło: Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Radomsku)
Więcej archiwalnych zdjęć z Radomska:
CBŚP na Pomorzu zlikwidowało ogromną fabrykę „kryształu”
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
