II wojna światowa w Radomsku. Tak wyglądało miasto w latach 1939-1945. ZDJĘCIA

II wojna światowa – największa wojna w dziejach, zaliczana do wojen totalnych, trwająca od 1 września 1939 roku do 2 września 1945 roku. Walki toczyły się głównie w Europie, Azji oraz Afryce i na wszystkich oceanach, choć miała także epizody w Arktyce i Ameryce Północnej. Oprócz państw Europy, ich kolonii i państw Azji brały w niej udział także państwa obu Ameryk.

W wojnie uczestniczyło 1,7 miliarda ludzi, w tym 110 milionów ludzi z bronią. Zginęły w niej dziesiątki milionów osób; według różnych szacunków od 50 do 78 milionów. Rekordowe liczby to skutek między innymi ludobójstw, przede wszystkim holokaustu, pochłaniających miliony ludzkich istnień.
[Źródło: wikipedia.pl]

8 maja obchodzimy 78. rocznicę zakończenia II wojny światowej, która zakończyła się wejściem w życie aktu bezwarunkowej kapitulacji Niemiec, 8 maja 1945 roku o 22.30 czasu środkowo-europejskiego. Działania wojenne zostały przerwane o godzinie 23.01. Kapitulacja III Rzeszy oznaczała oficjalny koniec wojny w Europie, nadal jednak toczyły się walki z Japonią. Dopiero jej kapitulacja 2 września 1945 roku definitywnie zakończyła II wojnę światową. Dla wielu państw klęska Niemiec nie oznaczała, niestety, odzyskania wolności. Dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej, także dla Polski, koniec II wojny światowej był początkiem sowieckiego zniewolenia.

Pierwsze bomby spadły na miasto 1 września 1939 roku rano. Naloty powtórzyły się w dniach następnych. zmieniając centrum w ruinę. Już 3 września Radomsko zostało zajęte przez Niemców i rozpoczęły urzędowanie władze okupacyjne. Miasto przydzielono do Generalnej Guberni.

4 września 1939 roku hitlerowcy rozstrzelali kilkanaście osób na Folwarkach, Bartodziejach oraz w Stobiecku Miejskim.

W roku 1941 aresztowanych zostało w Radomsku 151 osób. Egzekucje były dokonywane na tzw. Kopcu (pierwsza 3 maja 1944 r., druga 23 czerwca 1944 r.) w Radomsku oraz w pobliskich miejscowościach: na Wygodzie, w Dmeninie, Pławnie, Strzałkowie. Dla zastraszenia ludności stosowano publiczne egzekucje.

Barbarzyńskiemu wyniszczeniu uległa przede wszystkim ludność żydowska. Getto zostało utworzone już 20 grudnia 1939 roku, zamknięto w nim Żydów z Radomska oraz pobliskich miejscowości. Swoim zasięgiem terytorialnym obejmowało ulice: Radomską (Przedborską), Fabianiego, Stodolną, Wąwozową, Rolną, Joselewicza, Szpitalną (Wyszyńskiego) i Mickiewicza. 

Między 10 a 12 października 1942 r. wywieziono do obozu koncentracyjnego w Treblince około 7 tys. mieszkańców radomszczańskiego getta, a miejscowy kirkut stał się miejscem masowych zbrodni.

Miasto słynęło z walki z wrogiem, który nadał mu nazwę Banditenstadt.
[Źródło: radomsko.pl]